|
|
به نام خدا
" مرده شور" وعشق ومیل و نفرت ودردم را
در غربت شبانه قبرستان
موشی به نام مرگ جویده است
فروغ
- من از کتونی های بند دار سفید بدم می آید.
- از چی خوشت می آید؟
- از" مرده شور قیافه ات را ببرم ".
- بابایم می گوید :" از روزی من مرده شور شدم که اشتباهی درشنا سنامه ام به جای مریدی نوشتند مردگی ".
بابا می گوید: "اگر مریدی بودم شاید مرید درویش سر کوچه مان می شدم ".
ولی حالا هم راضی است. عوضش مرده شور خوبی شده است و وقتی درویش سر کوچه مان مرد، خیلی برای سشتنش زحمت کشید . تمام چرک زیر پایش ،لای گوشش ونافش وخلاصه تمام چرک سوراخ وسنبه های تنش را گرفت.
بابا به خم وچم هیکل آدم ها خوب آشناست مثل مامان . مامان بیشتر از خاله احساس مسئولیت دارد. خاله همیشه به مامان می گوید: " کی می میری خودم بشورمت و کفنت کنم تا همه کاره مرده شور خانه بشوم ".
بابا همیشه می گوید: " در هر کاری آدم باید خوبش باشد حتی مرده شوری . باید مرده شور خوبی باشی ".
مثلا همین بابای من خوب می داند سوراخ ناف مرده چاق ولاله گوش شکسته کشتی گیر وانگشت های کپره بسته کارگر را چطور بشورد.
- ما اینجا راحتیم . چاه قبراما جای خوبی برای ماست. بابا که هر شب با دوست های عمله اش دور منقل اند وحواسش به ما نیست. خانه هم کوچک است وتازه آنجا یکی ما را پیدا می کند . همین جا خوب است.
- پستان هایت را دوست دارم راحیل. حتی اگر توی چاه قبر با هم بخوابیم با توی رختخواب هیچ توفیری ندارد. جای خوبی را پیدا کردیم که هر شب باهم باشیم. قطعه پانزده ردیف بیست وهفت.
- راحیل، چرا تنت همیشه سرد است، فقط وقتی می مالانمت گرم می شوی ، بعدش دوباره سرد می شوی.
- عوضش تو همیشه گرم و کثیفی. بوی عرقت آدم را می کشد اما من دوسشان دارم. کاش می شد پوتین سربازی ات را ببرم خانه بشورم اما می ترسم خاله بفهمد و به مامان بگوید.
صادق لبش را به پستان راحیل چسباند و گفت: " پستان هایت را دوست دارم راحیل ".
آخر شب ها که صادق به قبرستان می رفت و با راحیل پنهانی به قطعه پانزده ردیف بیست وهفت می رفت ، راحیل از همه چیز حرف می زد. وقتی صادق مست بغل خوابی بود راحیل مثل گل می شکفت و از هر دری برای او حرف می زد. خیلی اوقات صادق خوابش می برد اما راحیل می گفت و می گفت تا دم دم های صبح که صادق بر می گشت سرباز خانه.
- وقتی معلم ادبیتمان گریه کرد وگفت:" دخترم تو تصادف فوت کرد ". من خیلی ناراحت شدم. فکر کردم چه کاری می توانم برای معلممان بکنم آخر خیلی دوستش داشتم. دیدم تمام کاری که می توانم بکنم این است که سفارشش را بکنم. مثل بقیه آدم ها که همیشه سفارش همدیگر را می کنند . گفتم:" خانم معلم، قول می دهم به مامانم سفارشش را بکنم که خوب بشورتش، خودم هم در مرده شویی اش کمک می کنم ". من حرف بدی نزدم اما معلم ازپشت میز خودش را به ته کلاس، به صندلی تکی ام رساند وکشیده محکمی خواباند تو گوشم. تا چند دقیقه گوشم زینگ زینگ می کرد.
- بچه ها لقمه ای را که مامان برایم می گیرد و بهشان تعارف می کنم نمی خورند و می گویند: " بوی نا می دهد ". می گویند:" تو و لقمه ات نجس اید ". حالا خوب است که ما مرده شورها تمیزشان می کنیم وراهی آن دنیا می کنیمشان. می دانی صادق، به مامان می گویم :" بابا از مرده های مرد حمام دامادی می کند ما هم از زن ها حمام عروسی . چون آن ها را آماده می کنیم که تمیز بروند آن دنیا پیش خدا ".
بابا می گوید:" مرده را باید یک جوری شست که دوست داری بشورنت ". بابا می گوید:" معصیت دارد بد بشوری چون مرده ها می روند محضر خدا ونجس باشند خدا غیظش می گیرد و شاید به خاطر همین نجاست آن ها را بفرستد جهنم ".
- بابایت آدم وظیفه شناسی است.
- هیچ فکرش را کردی این چاهی که ما هر شب تویش می خوابیم مال چه مرده ای است؟
- نه.
- مال یک مرده پولدار و چاق. چاقی اش برای ما خوب بود چون هر دویمان اینجا جا می شویم. این مرده ، این چاه را قبل از مردنش خرید وخودش چند بار خوابید این تو. هی گفت :" تنگ است خفه می شوم ". هی گفت:" باریک است جا نمی شوم ". تا آخر آن چیزی شد که خواست.
مرد اما بچه هایش سر ارث و میراث دعوایشان شد و یادشان رفت بابایشان را دفن کنند. بیچاره هنوزتو سرد خانه است.
از خاله پرسیدم چرا دندانت زرد است ؟
گفت:" یک روز مال تو هم زرد می شود ".
گفتم:" نه، نه، من هر شب مسواک می زنم ".
گفت:" مال مسواک نزدن نیست. بوی مرده ها که به آدم بخورد دندانش زرد و پوسیده می شود ".
گفتم:" مرده ها بویشان ضرر نمی رساند .خیلی هاشان خوشبو اند ".
- ببین نگذاشتی یک امشب را حال کنیم. آخر چقدر گریه . بس دیگه.
- صادق ، صادق، افغانی بود . سیزده ساله . دو سال ازمن کوچک تربود. چرا؟ چرا؟ آخربابایش کشتش . گردنش قشنگ بود اما جای چاقو مثل گوسفند قربونی از این طرف گردن تا آن طرف را خط انداخته بود. تنش را بو کردم صادق، بوی سیب می داد. به مامان گفتم :" نیندازش تو حوض سنگی ". گفتم :" با سنگ پا نشورش . بزار با اشکم غسلش دهم. مامان پستانش قد گردوست. گردو ". گوشم تیر کشید. وقتی به خودم آمدم
روی رختخواب بودم. مامان بالا سرم بود . گفت:" به هوش آمدی تخم جن . دختره سلیته با اون جیغ وفریاد مرده شور خونه را روی سرت گذاشتی . والا به خدا ما سر زا هم اینجوری جیغ نمی زدیم ".
صادق ، صادق، دخترافغانی بود با پستان گردویی. صادق کاش همه آدم ها را من دوباره می زاییدم.
صادق با عصبانیت زیر شلواری وپیرهنش را پوشید و پوتینش را به دست گرفت و در حالی که از چاه قبر بیرون می آمد گفت:" مادرت راست می گوید ، نباید اسم دختره دیوانه مرده ای را رویت می گذاشت. تو هم مثل آن مرده ، دیوانه ای راحیل ".
- شوهرت می شوم راحیل. همین الان. ماه هم شاهد ماست. ببین قرصش چه کامله . دارد به ما نگاه می کند." هی ماه تو شاهد باش من در قطعه پانزده قبرستان ردیف بیست وهفت راحیل را به زنی گرفتم. حالا هم چشمت را ببند می خواهم حال زن گرفتن را ببرم ".
- صادق باید همان اول زنت می شدم . آن شب که درد داشتم و تو دستت را گذاشتی روی خاک و گفتی:" الان اینجا خیس می شود ". پرسیدم از چی؟ " گفتی:" ازخون ".
از خاله پرسیدم:" وقتی عروسی کردی باز دندان هایت زرد بود؟ "
گفت:" نه اصلا ".
گفتم:" ولی من می گویم زرد بود ".
خاله با غیض پرسید:" چرا ؟ "
گفتم :" آخر توی عکس های عروسیت اصلا نخندیدی حتی لبخند هم نزدی. چون دندان هایت زرد بوده است نخواستی توی عکس بیفتد تا مثلا یک روزمن خیال کنم تو در عروسیت دندان های سفید داشتی ".
صادق گفت :" می خواهمت ".
- چقدر؟
- قدر مردن.
یاد شعری افتادم . کتابش را ازکتابخانه مدرسه امانت گرفته بودم " ما عشقمان را در غبار کوچه می خواندیم ". یادم است وقتی خواستم کتاب راپس دهم معلم پرورشیمان گفت:" این زن فاسد است ". گفتم:" شعرهایش خوب است خودش هم خوب است ". اخم کرد وگفت:" به خاطر همین شعرها ست که می گویم فاسده ".
صادق من می گویم:" ما عشقمان را در تاریکی قبرستان یافتیم ".
- نگفته بودی شاعرهم هستی !
- همه آدم ها وقتی عاشق می شوند شاعر می شوند.
- مامان سینه بند عروسیش را برایم نگه داشته است. یک روز می بندم.
- اما من که تو این تاریکی نمی توانم ببینم.
- نمی توانی ببینی اما می توانی دستش بزنی. دم دم های صبح یک چیزهایی می توانی ببینی.
- تو ضد بارداری نمی خوری؟
- ضد بارداری چیه؟
- قرص تا بچه دار نشوی.
- وای بچه که خیلی خوبه.
اما باید... راحیل دستش را روی شکم صادق سایید و...
- بچه ها با من دوست نمی شدند. هرجا می رفتم فرار می کردند تا مدیر مدرسه مامانم را خواست. پرونده ام را به مامان داد گفت:" ناچارم، بچه ها ازدختر مرده شور می ترسند . اولیا شکایت می کنند ".
مامان ، بنده خدا، خیلی اصرارش کرد که در مدرسه نگهم دارد، خواست دست مدیر را ببوسد اما او دستش را پس کشید وپشت چادرش قایم کرد.
آخرتصمیم گرفت، ته کلاس توی یک صندلی تکی بشینم.
یک روز زنگ تفریح مدیر چشمش به من خورد. دستی کشید به مقنعه ام و گفت:"می دانم تو دختر خوبی هستی ".
بعد رفت آبخوری بچه ها دستش را شست. خودم را بهش رساندم .صدایش کردم. ترسید. برگشت. گفتم:" خانم مدیر به خدا من نجس نیستم. من نمازم را سر وقت می خوانم ".
صادق گردنش را بوسید ومست گفت:" بوی سیب می دهی راحیل، بوی سیب ".
راحیل زمزمه کرد:" من چنان پرم که روی صدایم نماز می خوانند . کتابش را از مدرسه امانت گرفته بودم ".
- تو حتی یک دوستم نداشتی؟
- چرا داشتم. مشکی دوستم بود.
- مشکی کی بود؟
- بهترین دوستم که کشتنش. حیف که نمی شد بشورمش. آخر چیزی ازش نماند.
- چرا؟
- له اش کردند. توی گوشه حیاط مدرسه با هم دوست شدیم. لقمه ام را تعارفش کردم. کمی بو کشید. این ور وآن ور کرد تا خورد. شریک لقمه هایم بود . شاخ های بلند قشنگی داشت. وقتی می خواست تشکر کند شاخش را توی دهنش می گذاشت. ولی زیبا پیدایش شد وقتی که من و مشکی دوست جان جانی شدیم. نفهمیدم زیبا بالا سرم است. کتونی اش، کتونی سفید بند دارش را گذاشت روی مشکی. کاش می شد غسلش داد. کاش می شد شستش اما زیبا کتونی اش را سایید زمین وچیزی از مشکی ، دوستم، سوسکم نماند. دوباره گوشم تیر کشید. دیدم تن له شده اش کف کتونی زیبا چسبیده بود.
وقتی به خودم آمدم که مامان پرونده ام را کوبید توسرم. مامان می گفت:" اگر نمی رسیدم مدرسه، مرده ها راهم بیدار می کردی ".
گفتم:" زیبا مشکی را کشت وهیچکی پرونده اش را زیر بغلش نگذاشت ".
ازآن به بعد نخواستم که به مدرسه بروم. قبرستان بهتر ازمدرسه است. مرده ها بهتر اززنده ها.
- می گن از دختر مرده شور نباید زن گرفت.
- اما تو گرفتی؟
- چی؟
- مگر زنت نیستم. حالا که خدمتت تمام شد می خواهی زنت را ول کنی.
- آخر زن گرفتن اینجوری نیست. باید تو محضر ثبت شود. عاقد صیغه را بخواند. شاهد بیاید.
- مگر ماه شاهد ما نبود؟
- آره، ولی ...
- پس چرا مامان و خاله ام را گرفتند؟
- آخر بابایت هم مرده شور است وشوهر خاله ات هم عاشق خاله ات شد اما یک ماه بعد دق کرد و مرد. خودت برایم تعریف کردی.
- تو عاشق من نیستی؟
- چرا ولی...
- اما من عاشقتم. می زنی زیرش که زنت بودم؟
- نه. فکر کن معشوقت بودم.
آخرین بارراحیل سرباز را زیر نور ماه دید، سر تا پایش را برانداز کرد سربازکتونی بنددار سفید پایش بود.
آن شب راحیل سینه بند عروسی مامانش را بسته بود اما صادق راست می گفت:" تو تاریکی که نمی شد دید ".
دوید دوید و خودش را به خانه رساند. گوشش تیر می کشید. مادر رادید که کنار بابایش دراز کشیده است. گفت:" مامان بیدار شو. بیدار شو ".
مادر خواب آلود بیدار شد . "چه مرگته ؟ "
- مامان قرص ضد بارداریمی خواهم.
دیگر صداها را نمی شنید فقط دید پدرمثل فنر از جا پرید. مویش راکشید و سرش را زد . به دیوار. دیوارخونی شد. پدر رفت آشپزخانه.
در ستونی کوچک ازحوادث روزنامه ای دسته سوم چهارم خواندم:" دختر خانواده ای مرده شور که جنینی دو ماه در شکم داشت ، به دست پدرش سر بریده شد. مادر این دختر پانزده ساله در دم سکته کرد و پدر این دخترمتواری است. "
زن جیغ می زد مرده شورتان را ببرم آن سنگ پا را به من بدهید و رو به جسد عریان گفت:" تخم حرام، گذاشتی بچه حرام تو شکمت بکارند. پوستت را می کنم ".
شیارعمیق آن گردن باریک، آدم را یاد کبوترهای طوقی پشت بام های قدیمی تهران می انداخت.
دختری در گور گمنامی دفن شد که نوک پستانش در اثر مالش سنگ پای مرده شور کنده شده بود. شاید اگر زنده بود می گفت:" خاله اثر انگشت صادق روی پستانم با سنگ پا پاک نمی شود ".
شاید اما راحیل دیگر زنده نبود.
راحیل به اندازه یک ستون کوچک درحوادث روزنامه ای دسته سوم چهارم شاید حرف داشت.
|
|
|
